Historie Tanzania
Oost-Afrika is zeer waarschijnlijk het centrum geweest van de menselijke evolutie. In de Olduvaikloof in Noord-Tanzania zijn zeer oude resten gevonden van mensachtige. De eerste bewoners van Tanzania behoorden tot de Khoisan-groep. Vanaf de 3de eeuw v. Chr. kwamen er verschillende volken vanuit het noorden naar Tanzania. Als eersten landbouwers uit Ethiopië, gevolgd door Bantoestammen en herdersvolken waaronder de Masai.
Arabieren vanaf de 9e eeuw
Vanaf de 9de eeuw kwamen Arabieren naar Tanzania. Zij vestigden zich in het kustgebied en dreven handel met het binnenland. Terwijl ze op weg waren naar India, verkenden Portugezen vanaf 1498 de oostkust van Afrika. Daardoor raakten ze in conflict met de Arabieren. In het begin van de 16de eeuw veroverde Portugal het eiland Zanzibar en het Arabische bestuurscentrum Kilwa op het vasteland. Twee eeuwen lang zouden de Portugezen de handel controleren.
Slavenhandel
Maar aan het begin van de 18de eeuw namen de Arabieren het roer weer over. Met steun van de sultan van Oman die vooral geïnteresseerd was in de slavenhandel. Echter om slaven te ronselen, trokken de Arabieren steeds verder het binnenland in. Daarbij dreven ze ook uitgebreid handel in ivoor. De sultan verplaatste zijn hoofdstad van Muscat naar Zanzibar. Later doorkruisten de bekende ontdekkingsreizigers David Livingstone en Henry Stanley het oosten van Afrika. Het was Livingstone die de Britten ertoe aanzette de sultan van Zanzibar te verdrijven en een einde te maken aan de slavenhandel (1873).
Duitsers en Britten
Intussen kreeg Duitsland economische interesse in het gebied en sloot verbonden met inlandse stamhoofden. Dat zinde de sultan helemaal niet. Hij hoopte op hulp van de Britten. Echter die sloten een overeenkomst met de Duitsers. Daarbij werd Oost-Afrika in 1886 verdeeld in een Duits gebied (Tanganyika: het huidige vasteland van Tanzania, Rwanda en Burundi) en een Brits gebied (Kenia, Oeganda en Zanzibar). De sultan hield alleen een smalle kuststrook op het vasteland over. Hij verhuurde de strook twee jaar later aan de Duitsers. Na een moslimopstand nam Duitsland het hele gebied in bezit.
Na de Eerste Wereldoorlog moest Duitsland zijn aanspraken op Oost-Afrika opgeven. De Britten kregen het voor het zeggen in Tanganyika.
De Britten richtten de Tanganyika Africa Association (TAA) op, een soort inspraakorgaan. Maar de Tanzanianen wilden een echte stem in het kapittel en die wens werd na de Tweede Wereldoorlog gehonoreerd.
Verenigde Naties en Julius Nyerere
De Verenigde Naties bestuurden het land vanaf 1946 en twee jaar later werden de eerste verkiezingen gehouden voor een wetgevende vergadering. De onafhankelijkheid van Tanzania zou nog 15 jaar op zich laten wachten.
In 1953 werd Julius Nyerere de leider van de Tanganyika Africa Association. Hij veranderde de statuten en maakte er een politieke organisatie van. Dit onder de naam Tanganyika African National Union (TANU).
Hoewel de Afrikanen de overgrote meerderheid vormden van de bevolking, kregen ze slechts eenderde van de zetels in de Wetgevende Raad. Nog eens eenderde was toegewezen aan Aziaten en de laatste eenderde aan Europeanen. Dat veranderde bij de grondwetswijziging van 1959. De Afrikanen kregen een meerderheid in de Wetgevende Raad.
Onafhankelijkheid Tanganyika
De onafhankelijkheid van Tanganyika kreeg het jaar daarop gestalte. In december 1961 werd het land zelfstandig met Nyerere als president.
Zanzibar werkte ook aan onafhankelijkheid. Op 10 december 1963 was het zover, maar de Arabische regering hield het slechts een maand uit. De Afrikanen op het eiland kwamen in opstand. Duizenden Arabieren werden gedood of verjaagd. Daarna nam de Afro-Shirazi Party de macht over.
De Verenigde Staten zag de onrust met lede ogen aan. Ze zetten Nyerere onder druk gezet om een verbond aan te gaan met Zanzibar. Dat gebeurde in april 1964. Toen werden de beide landen samengevoegd. Eerst onder de naam ‘Verenigde Republiek van Tanganyika en Zanzibar’ en hierna ‘de Verenigde Republiek Tanzania’.
Zanzibar
Zanzibar kreeg een grote mate van zelfbestuur. In feite liet en laat Zanzibar zich nauwelijks iets gelegen liggen aan de politiek van het vasteland. Ook nu heeft het eiland een eigen president, regering en parlement.
Wij zijn aangesloten bij GGTO garantiefonds
